«Чуар тавык» рус халык әкияте

Чуар тавык | Курочка Ряба русская народная сказка (на татарском и русском)

Бер Бабай белән Әби яшәгән, ди. Аларның Чуар тавыклары бар икән.

Беркөнне Тавык йомырка салган, нинди диген әле, гади йомырка түгел, алтын йомырка.
Бабай йомырканы ватып караган — вата алмаган.

Әби ватып караган — вата алмаган. Бер Тычкан үтеп бара икән — йомыркага койрыгы тиеп киткән.

Йомырка тәгәрәп тә төшкән, урталайга ярылган да. Бабай да елый, Әби дә елый икән.

Ә Чуар тавык шунда болай дигән:

— Елама, Бабай, елама, Әби, сезгә әле мин тагын салырмын, алтынны түгел — гади йомырка!

***

Жили-были дед да баба. И была у них Курочка Ряба.
Снесла курочка яичко, да не простое — золотое.

Дед бил — не разбил.

Баба била — не разбила.

Мышка бежала, хвостиком махнула, яичко упало и разбилось.

Плачет дед, плачет баба. А курочка Ряба кудахчит:

— Не плачь, дед, не плачь, баба: снесу вам новое яичко не золотое, а простое!